De realiteit van Suriname

Hallo! Fawaka?

Met mij gaat alles goed. Ik ben nu bijna twee weken in Paramaribo en ik begin steeds meer mijn plekje te vinden. De strijdbijl tussen de muggen en mij is nog steeds niet begraven en ik ben bang dat dat ook niet zal gebeuren.. Wat ik ervan leer is pure zelfbeheersing. Helaas heb ik mezelf een keer verloren en ben ik zo gaan krabben dat ik mijn voet verwond heb. Gelukkig is dit nu net een beetje aan het genezen, maar wat was ik bang dat ik een infectie zou krijgen aan mijn voet in Suriname! Toen ik toen ook nog een beetje ziek werd kon je me oprapen. Gelukkig heb ik mijn lieve huisgenoot Marieke die die dag het hele huis heeft gepoetst, zodat ik in ieder geval niet zieker werd door gebrek aan hygiëne in huis. Als ik nu jeuk heb kijk ik even naar mijn verwonde voet en heb ik meteen geen lust meer om te krabben. Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Deze week ben ik ook begonnen aan mijn twee weekse stage om de organisatie Dienst Jeugdzorg beter te leren kennen voor ons onderzoek. Wat een verschil met mijn derde jaars studie in Nederland. Het tempo ligt laag en we hebben bij twee cliëntgesprekken gezeten in één week. De boter kaas en eieren, galgje, etc. kan ik niet meer zien.. Als we naar toilet moeten doet me dat meteen denken aan de camping met mijn ouders en zus. Je loopt met de wc rol onder je arm over de gang naar het toilet en ondertussen zeg je goedemorgen tegen voorbijgangers. Ik kan er wel om lachen.

Deze week hebben we ook de inspirerende mevrouw Hart ontmoet. Zij heeft een stichting opgericht voor jongens die drop-out zijn. Omdat ons hele onderzoek daar over gaat moesten we haar ontmoeten. We werden hartelijk ontvangen en kregen zoveel informatie dat ons hoofd er van tolde. Wij waren enthousiast maar mevrouw Hart ook, omdat we hetzelfde doel hebben: Onderwijs is belangrijk voor een kind en drop-outs moeten daarom zo veel mogelijk worden voorkomen. Deze vrouw werkt niet voor het geld, maar werkt voor de jongens die ze opvangt. Dit heeft mijn ogen opnieuw doen openen. Ik was dit vergeten in het op geld gerichte Nederland.

Het eten sprokkelen we bij elkaar via Chinese supermarktjes. Op de markt kun je veel fruit en groenten halen die wij in Nederland nog nooit hebben gezien. We hadden een Sopropo (het lijkt op een grote komkommer/augurk) gekocht en gebakken. Het was zo vies dat we het meteen hebben weggegooid. Op stage hadden we dit verteld en de maatschappelijk werksters moesten er hard om lachen. We hadden het helemaal verkeerd bereid. Na een uitleg hoe je het wel moet bereiden zijn wij klaar voor poging 2 van de Sopropo.

Het fietsen blijft eng. het links rijden is al lastig, maar het verkeer maakt het je ook niet makkelijk. We zijn een mooie attractie voor de mensen. Een blanke meid op een fiets. Wat wil je nog meer? Na tien minuten veel geschreeuw en getuut van voorbijgangers te hebben gehoord dachten we wat doen we toch verkeerd? We fietsen toch netjes aan de linker kant? Bleek het een eenrichtingsweg te zijn. Er stonden geen bordjes, maar dat is hier gewoon algemene kennis welke straat eenrichting is en welke niet. Stom van ons dus dat we dat niet wisten! hum hum... Wanneer je voorrang hebt of niet is ook nog een mysterie. Als je goed kijkt kun je nog ergens een stopstreep zien, maar meestal zijn die weggevaagd. Ook algemene kennis dus. Er zijn hier veel zwerfhonden en we hebben helaas al moeten zien dat sommige van deze honden de dood vinden op straat. Ik denk niet dat het zien van deze situaties ooit zal wennen.

We hebben nog wel een leuk nieuwtje: Marieke en ik zijn tante geworden! Nee nog niet van onze (schoon)zussen, maar van onze vogel Madelijne! Zij heeft bij ons voor het huis een nestje en wij kunnen nu elke dag aanschouwen hoe de jonkies worden gevoed. De matrasjes liggen al op de grond voor de 'uitvliegdag'.

We hopen volgende week een goede opzet te kunnen maken met ons onderzoek en het wordt nu ook wel tijd dat we leuke dingen gaan ondernemen. Paramaribo Zoo, de poolparty en Overbridge staan in ieder geval al op de lijst van volgende week!


Veel lieve groetjes uit Suriname van mij xxx