Maak kennis met de stoere Bente
Door: Bente
Blijf op de hoogte en volg Bente
09 April 2014 | Suriname, Paramaribo
Het eerst wat ik na mijn vorige verhaal heb gedaan was de trip naar Brownsberg. Ik ben over de Suriname rivier gekabeld (?) aan een dun draadje en dat was gaaf! Gelukkig heb ik mezelf gegund om tussendoor naar links en rechts over de rivier te kijken en zo mijn angsten opzij gezet. Dat had ik niet willen missen. Ik ging nog net niet op de kop 50 km per uur over de rivier, zoals onze gidsen deden...
Na de kabelbaan gingen we nog een kijkje nemen bij het stuwmeer. Het uitzicht vond ik interessanter dan de werking van de stuwdingetjes die het water van de ene kant naar de andere kant doen. Vervolgens ging onze busreis verder naar de eindbestemming, namelijk Brownsberg en daar was het.... koud. Iehwl dat had ik hier nog niet gemist. Maar de zware tocht door de jungle liet dit zeurende meisje al gauw haar mond houden, want warm krijg je het wel van inspanning in een tropische regenwoud. Op een gegeven moment ging het zo hard regenen dat alles één groot modderbad was en de tocht omlaag naar de waterval nog onmogelijker werd, maar daar waren we. Natuurlijk ben ik even onder de prachtige waterval gaan staan. Zo leuk mogelijk lachen, maar ondertussen waterstralen van 40 km per uur op je krijgen is best een uitdaging. Alles over voor de foto. Toen duidelijk werd dat we de bijna onmogelijke steile tocht naar beneden, ook onze terugweg omhoog bleek te zijn, keken we even niet meer zo blij. Toch ontdekte ik een stoere meid in mij die zelfs voorop begon te lopen. Ik kreeg juist energie van de omstandigheden die ik thuis niet gewend was. Natgeregend tot in mijn sokken, door de modder, aan takken vasthouden (eerst kijken of er geen spin of slang in zit werd ons verteld) weer omhoog proberen te komen om vervolgens te denken: wauw wat zou ik nu graag thuis in mijn lekkere bad willen zitten... Een douchje van koud bergwater was mijn troost.
Vervolgens weer thuisgekomen en de laptop te voorschijn gehaald voor ons onderzoek. We moeten nog drie kinderen interviewen, maar we komen er maar niet aan. Na 20 namen te hebben gekregen, nog steeds het resultaat 0. Of de familie heeft geen contact meer met het kind of de mensen zijn onbereikbaar. Een uitzondering wil niet mee werken aan het onderzoek. De meeste mensen willen dit juist graag, want zo hopen ze dat wij witte meisjes de kinderen kunnen motiveren om toch weer naar school te gaan. Helaas is dit niet ons uitgangspunt van het onderzoek, maar stiekem proberen we natuurlijk wel de goede kant van het onderwijs te laten zien aan deze jongeren en hun zo een duwtje in de rug te kunnen geven, want we willen zo graag dat deze kinderen een toekomst krijgen.
Van kokosolie (wat dus helemaal niets hielp) ben ik over gegaan op tijgerbalsem. Nou, of ik heb net een verkeerd tijgerbalsempotje gepakt of ik heb gewoon hele rare benen vergeleken met de andere stagiaires, maar bij mij gaat de jeuk in ieder geval niet weg. Dus van afterbite naar azijn, van natte aspirientjes naar spirituele balpenrondjes om de muggenbult tekenen en van kokosolie naar tijgerbalsem. Het werkt allemaal van geen zak. Iemand nog meer tips?
Deze week heb ik ook weer even mijn mooie hartverwarmende boekje doorgelezen. Hierin hebben heel veel lieve mensen ingeschreven. Bij deze wil ik zeggen dat wanneer ik me een beetje down voel of er gewoon even zin in heb, ik meestal het boekje pak en jullie fantastische verhalen lees. Ik ben zo blij met jullie :)
Daarnaast is hier natuurlijk een speciale gast op visite! Donderdag heb ik Peter opgehaald en ben ik aan het proberen om hem zoveel mogelijk van Suriname te laten zien. Hij was al op alles voorbereid door mijn verhalen, dus de shock was voor hem niet heel groot. Wel jammer voor mij natuurlijk hihi. Als je Peter kent kun je je indenken dat ik 10 x per dag vraag: en vind je het wel leuk? Ben je niet onder de indruk? Waar schrik je het meest van? Hij noemt het zelf 'de stille genieter'. En ja, hij kan al zeggen dat hij bij een Surinaamse Mc Donalds heeft gegeten. Hoe verrassend.
We nemen Peter mee op onze ontdekking door Suriname (en de cocktailkaart) door middel van onze ervaringen. Ik merk al wel dat er anders met je wordt omgegaan naar mate je een Nederlandse jongen naast je hebt lopen. Van de opmerking: Hee schone witte dame, taxi nodig? zijn we nu gepromoveerd naar: He jullie, XTC, marijuana of coke? Zaterdag gaan we op zeeschildpadden tour en bezoeken we een binnenlands dorpje. Wij zijn benieuwd :)
Donderdag gaan Mariek en ik even onze salsatalenten laten zien bij discotheek Havana. Hopelijk dat Peet ook nog even wat dancemoves laat zien aan de Surinaamse bevolking. Wij verwachten dit eigenlijk wel. Ik laat het jullie weten!
Tot de volgende keer, de foto's volgen!
Lieve knuffels van mij voor jullie.
Bente
-
10 April 2014 - 02:33
Marieke:
Maar je vergeet te vertellen, dat je vandaag voor het eerst een winkel hebt gevonden met echte Hollandse schepsnoep!! Een super cadeautje!! Het enige wat hier nog ontbrak!! Echt heeeeeeeeeeel lief van jullie!! -
10 April 2014 - 11:40
Sanne:
Mooi verhaal weer zusje! Kmis je... -
10 April 2014 - 21:55
Henk Oude Elferink :
Geweldige ervaringen Bente! Leuk om te lezen. Ook mooie foto's . Vooral die spin vind ik leuk -
11 April 2014 - 00:03
Marjan:
Heeeey wat leuk dat Peter even bij je is! die spin had trouwens niet op de foto gehoeven ieeeuww ;-). Geniet nog lekker daar (ook van Peter haha) en veel plezier!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley